WIETRZNE KONIE, 10 maja - 2 czerwca 2010
W filmie Teresy Starzec „Wietrzne konie” widzimy buddyjskie chorągiewki na wietrze. Jednostajny ruch kolorowych szmatek prowadzi w głąb ciszy. Żywioł wiatru nie zakłóca ciszy, na odwrót â każdy powiew wyzwala energię modlitwy. Łopoczą święte sylaby rozdając błogosławieństwa. Do modlitwy chorągiewek włączają się pospolite sznury z bielizną. Użytkowe szmatki, a właściwie ich cienie, też dążą do ciszy i kryją w sobie jakąś moc, gdy się je ogląda razem. Te modlitwy wchłania czysty przestwór nieba - tego samego w Nepalu i w Polsce â i przekazuje dalej i dalej. W spojrzeniu Teresy Starzec cisza przybiera rozmaite formy, jest różnobarwna i pełna życia.
Anna Sobolewska
Na wystawie "Wietrzne konie” Teresa Starzec pokazuje nowe prace: film video i serię fotografii. Z obserwacji szczegółów rzeczywistości - świateł, cieni, kolorów - artystka wybiera kilka kadrów. Film video składa się z jednego zapętlonego obrazu, na którym w zwolnionym tempie powiewają kolorowe chorągiewki. Ich wyblakłe kolory sprawiają wrażenie widzianych z oddalenia lub zasnutych mgłą. Nagrany dźwięk wiatru nie został zniekształcony i zestawiony z obrazem nadaje mu odrealniające wrażenie. Seria fotografii przedstawia powtarzające się fragmenty form â na tle niebieskiego tynku ściany ciemnoniebieskie cienie. Panoramiczny format zdjęć sprawia wrażenia jakby to były kadry z filmu. Powieszone na jednej linii też są zapętlone, seria nie ma początku ani końca. W tych pracach elementy i ich wariacje powtarzają się, są to fragmenty rzeczy, lub ich cienie, niematerialne i ulotne fragmenty codzienności. Zostały uchwycone a ich obraz przekształcony i skadrowany. Teresa Starzec wydobyła z nich esencję wrażenia. Przyglądanie się drobiazgom i wnikanie w ich istotę sprzyja medytacji. âWietrzne konie” to dosłowne tłumaczenie tybetańskiej nazwy dla buddyjskich flag modlitewnych.
Alicja Bielawska
Teresa Starzec (ur.1952 w Krakowie) w latach 1978 uzyskała dyplom w pracowni doc. Franciszka Bunscha i prof. Jana Świderskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1975/76 studiowała na Wydziale Grafiki Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie. W 1991 roku wraz z mężem Andrzejem Bielawskim założyła Fundację Atelier, a w roku następnym Szkołę Rysunku i Malarstwa. Od 2002 roku prowadzi Atelier Foksal. W 2005 roku Teresa Starzec zainicjowała projekt „Kamienica Artystyczna Foksal 11”, który jest realizowany do dziś. Brała udział w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. Zajmuje się malarstwem, grafiką, fotografią oraz nauczaniem artystycznym.
Lokal przy ul. Foksal 11 jest wykorzystywany na cele kulturalne przez Fundację Atelier dzięki pomocy Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.